"Bésame Mucho" is a Spanish-language song written in 1940 by Mexican songwriter Consuelo Velázquez.
According to Velázquez herself, she wrote this song even though she had never been kissed yet at the time, and kissing as she heard was considered a sin. She was inspired by the piano piece "Quejas, o la Maja y el Ruiseñor" from the 1911 suite Goyescas by Spanish composer Enrique Granados, which he later also included as Aria of the Nightingale in his 1916 opera of the same name. There are slight differences in the wording at the end of the chorus, regarding the words perderte después meaning "to lose you afterwards". Considering that Velázquez may have been fifteen years old when she wrote the song, this sentence reflects inexperience and innocence. Indeed, a video from "TV Mexicana"shows Consuelo Velázquez playing the piano while the singer sings perderte después. However, many interpretations use perderte otra vez ("lose you once again") instead of the original perderte despues ("lose you afterwards"). This may have been modified to touch a more grown-up, experienced audience. An English-language version of the song was written by Sunny Skylar. The lyrics are different from the direct English translation of the original, but retain the Spanish Bésame mucho. "Bésame Mucho" is also known by translated names such as "Kiss Me Much," "Kiss Me a Lot," "Kiss Me Again and Again," "Embrasse-moi fort," "Stale Ma Bozkavaj," "Suutele minua," and "Szeretlek én." Emilio Tuero was the first to record the song, but the Lucho Gatica version made the song famous. Pedro Infante sang the song in English in his 1951 movie A Toda Maquina. The Beatles covered the song numerous times, both on stage and in the studio, including during their audition for Decca Records, their first EMI recording session and the Get Back sessions. A performance from the Get Back sessions was included in the documentary film Let It Be, while one from the EMI audition appeared on the Anthology 1 compilation. The Beatles sang their rendition of the song with English lyrics that do not correspond to the original Spanish lyrics. The Coasters released a version of the song that featured King Curtis on the saxophone. Jet Harris made an instrumental version (bass guitar) in 1962. Alejandro Fernández included the song in the live album Un Canto De México. In 1997, Luis Miguel recorded the song for the album Romances. The composition has been used in the soundtracks of numerous other films, including Great Expectations, Moon over Parador, Arizona Dream, Moscow Does Not Believe in Tears, The Naked Gun 2½: The Smell of Fear, In Good Company, Paid, Juno, Mona Lisa Smile, Mivtza Savta, Ljubav i drugi zločini, and Santa Sangre. Fastball's hit 1998 song "The Way" was inspired by "Besame Mucho" and uses much of the same melody. In 2007, composer/arranger and jazz trombonist Steve Wiest was nominated for a Grammy Award for Best Instrumental Arrangement for his version of "Besame Mucho" that was recorded by Maynard Ferguson on The One and Only Maynard Ferguson. In January 2010, at the 52nd Grammy Awards, Herb Alpert was nominated for Best Pop Instrumental Performance. Summer 2011, award winning singer & songwriter Arsi Nami released the first Latin Dance and duo version of Besame Mucho in the history.
Directed by : Patrick Savey Exclusive -- The last Miles Davis with his band filmed concert, on 1991 July 1st. Filmed at the Vienne Roman theater, feat Kenny Garrett, Deron Johnson, Ricky Wellman, Joseph Foley Mac Creary, Richard Patterson. A very moving concert, showing an incredible complicity between Miles and his musicians.
Historia de un Amor (Spanish for "a love story") is a song about a man's old love written by Panamanian songwriter Carlos Eleta Almarán. It was written after the death of his brother's wife. It is also in the soundtrack of a 1956 Mexican movie of the same name starring Libertad Lamarque. The song tells of a man's suffering after his love has disappeared. It may be interpreted that love is a story for a woman but it's just an episode for a man. It was sung or played by many artists: Guadalupe Pineda, Eydie Gormé & Trio Los Panchos, Los Paraguayos, Nicola Di Bari, Abbe Lane, Julio Iglesias, Angélica María, Nana Mouskouri, George Dalaras, Perez Prado, Laura Fygi, Iva Zanicchi, Dizzy Reece, Pedro Infante, Dalida, Ana Gabriel, Luis Miguel, Yasar, Lili Boniche, Los Tres Ases, Dany Brillant, Sargis Maghakyan Sr., etc. In the film "Visage" by Tsai Ming-liang it was sung by Laetitia Casta. It has also been heavily covered in Chinese, with at least 3 sets of lyrics.
Την ευκαιρία να παρακολουθήσουν τη μοναδική συναυλία της Ορχήστρας των Χρωμάτων σε έργα Κουμεντάκη, Berio και Schoenberg θα έχουν 50 μέλη του Jazzin Athens! Με την υποστήριξη της Στέγης Γραμμάτων και τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση εξασφαλίσαμε τη διάθεση 50 εκπτωτικών εισιτηρίων στην ειδική τιμή των 10 ευρώ! Για να κάνετε κράτηση αρκεί:
Α> Να έχετε κάνει ή να κάνετε like στη σελίδα του Jazzin Athens Β> Να έχετε κάνει ή να κάνετε like στη σελίδα της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών Γ> Να αποστείλετε ένα email στη διεύθυνση jazzinathens@gmail.com με θέμα Συναυλία « Κουμεντάκης, Berio και Schoenberg ». Θα σας παρακαλέσουμε να μη παραβλέψετε να μας αποστείλετε το ονοματεπώνυμο σας καθώς και ένα τηλέφωνο επικοινωνίας. Δ> Να προλάβετε!! Θα τηρηθεί αυστηρά σειρά προτεραιότητας καθώς οι θέσεις είναι περιορισμένες!
Ο Γιώργος Κουμεντάκης γεννήθηκε στο Ρέθυμνο το 1959. Σε ηλικία 15 χρονών άρχισε να δημιουργεί τις πρώτες του συνθέσεις. Πήρε τα πρώτα μαθήματα μουσικής στο Ωδείο Ρεθύμνου και στο Ελληνικό Ωδείο της Αθήνας. Αργότερα, παρακολούθησε σεμινάρια σύνθεσης και μαθήματα με τους Π. Μπουλέζ, Γκ. Λίγκετι, Γ. Ξενάκη, Α. Γκερ. Έχει συνθέσει περισσότερα από 70 έργα για ορχήστρα, μουσική δωματίου, ορχήστρα δωματίου, καθώς και όπερες ορατόρια, μουσική για αρχαίο δράμα. Οι συνθέσεις του έχουν παιχθεί σε περισσότερες από 300 συναυλίες διεθνώς και από σημαντικά συγκροτήματα μεταξύ άλλων: Quattor Leonardo, ENSEMBLE INTERCONTEMPORAIN, European Community Youth Orchestra, Oslo Sinfonietta, Oslo Philharmonic Chamber Choir, Divertimento Ensemble, Xenakis Ensemble, Hong Kong Ensemble, Arraymusik Ensemble, Νέο Ελληνικό Κουαρτέτο, Καμεράτα Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, Actis, Alea III, Accademia Musicale Siciliana, Orchestre des Jeunes de la Mediterranee, Composer's Ensemble, The City of Oxford Orchestra, Ορχήστρα Χρωμάτων, ΒΤ Scotish Ensemble. Έργα του έχουν διευθύνει μεταξύ άλλων οι: Arturo Tamayo, Gunther Schuller, Diego Masson, James Judd, Mathias Bamert, Ingo Metzmacher, Sandro Gorli, Olivier Cuendet,Christian Eggen, Stefan Skold, Henry Kucharzyk, Μίλτος Λογιάδης, Gaetano Colajanni, Νίκος Τούχλος, Meter Wiegold, Αλέξανδρος Μυράτ, Μάριος Παπαδόπουλος, Αλκής Μπαλτάς, Θεόδωρος Αντωνίου. Έργα του έχουν παρουσιαστεί εκτός από την Ελλάδα, στην Ιταλία, Γαλλία, Αγγλία, Γερμανία, ΗΠΑ, Χόνγκ-Κόνγκ, Ολλανδία, Λουξεμβούργο, Σουηδία, Ελβατία, Νορβηγία, Βέλγιο, Ουγγαρία κλπ., στο πλαίσιο μεγάλων φεστιβάλ σύγχρονης μουσικής όπως: Bienale of Venice, 1985 (Teatro la Fenice) Φεστιβάλ Επιδαύρου, 1981, 1984, 1989, 1996 (Αρχαίο θέατρο Επιδαύρου) Φεστιβάλ Αθηνών, 1988, 1989 1985 European Year of Music (Asolo, Bolzano, Luxembourg) Παραγγελία από την European Community Youth Orchestra. Η επιλογή του έγινε από τον G. Ligeti. World Music Days Festival: 1987 (Germany), 1988 Hong Kong, 1990 Oslo Festival de la Musique Grecque (Centre Georges Pompidou-Paris 1981) Midem-International Festival in Cannes, 1987 Frankfurt Feste, 1987 IV Festival di Musica Contemporanea, Naples 1987 Semaines Musicales Internationales d' Orleans, 1987 Week of Greek Music in London (Purcell Room), 1989 Middelburg Festival, Holland 1990 Lecce Festival, 1992 "Tage fur Neue Musik" Festival, Zurich, 1992 "Presences 92", Radio France, Paris 1992 Conferenza Musicale Mediterranea, Palermo, 1992, 1997 New Musica 4, London, 1994 Φεστιβάλ Αργούς: 1995, 1996, 1997 Greece in Britain, 1998 (London - Purcell Room, Oxford - Sheldonian Theatre) Aix en Provence Festival, 1998, Παραγγελία από το Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας (Theatre de Γ Archeveche). To 1979 εκπροσώπησε την Ελλάδα στο Unesco International Forum for Composers (Paris). Έχει συνεργαστεί έξι φορές με τη χορευτική "Ομάδα Εδάφους". Από το 1994 συνεργάζεται με το "Studio 19" προσπαθώντας να προσαρμόσουν νέες τεχνολογίες στη μουσική παραγωγή. Έχει πάρει μέχρι σήμερα τέσσερις παραγγελίες από το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Το 1998 παρουσιάσθηκε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών στην αίθουσα των Φίλων της Μουσικής το έργο του "Missa Harmoniae Verbi" για τέσσερις σολίστες, χορωδία, κουαρτέτο εγχόρδων και ορχήστρα υπό τη διεύθυνση του Αλέξανδρου Μυράτ. Το έργο του "Μικρό κοντσέρτο για πιάνο και επτά όργανα" παρουσιάστηκε σαν υποχρεωτικό έργο από τον διαγωνισμό "Δημήτρης Μητρόπουλος το 1998 για νέους μαέστρους. Έργα του κυκλοφορούν σε πέντε CD. Ο Γιώργος Κουμεντάκης κέρδισε την υποτροφία "Prix de Rome" και έμεινε το 1993 στην Γαλλική Ακαδημία της Ρώμης - Villa Medicis. To 1994 τιμήθηκε με το βραβείο "Νίκος Καζαντζάκης". Εργάστηκε δύο χρόνια ως Composer In Residence, συνθέτοντας δύο έργα, για το Hellenic Concert Series στο Λονδίνο με την ευγενική υποστήριξη του Michael Marks Charitable Trust. Ο Γιώργος Κουμεντάκης είναι καλλιτεχνικός διευθυντής του "Μουσικού Συνόλου Ν. Σκαλκώτας".
11 Μαρτίου 2012 H Ορχήστρα των Χρωμάτων σε έργα Κουμεντάκη, Berio και Schoenberg.
Η Ορχήστρα των Χρωμάτων, υπό τη μουσική διεύθυνση του μαέστρου Μίλτου Λογιάδη, ερμηνεύει συνθέσεις του Γιώργου Κουμεντάκη, αλλά και έργα των Luciano Berio και Arnold Schoenberg, στις 11 Μαρτίου 2012 στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων & Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση.
Το Ισοκράτημα ενός παιδιού για ορχήστρα, το τρίτο στον κύκλο των Ισοκρατημάτων, γράφτηκε μετά από ανάθεση του Οργανισμού Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης και παρουσιάζεται σε πρώτη εκτέλεση στην Αθήνα.
Τα Ισοκρατήματα είναι μια ομάδα έργων που ερευνούν το βυζαντινό ισοκράτημα (όρος της βυζαντινής μουσικής που σημαίνει τη μουσική συνοδεία της κύριας μελωδίας με το επίμονο «κράτημα» μίας και μόνο νότας), το καθηλωτικό «ίσο». Πρόκειται για τη θεμέλιο νότα κάθε αρμονίας που μοιάζει να κινείται επ' άπειρον, μια στέρεη βάση που πάνω της οικοδομεί ο άνθρωπος την πνευματική του υπόσταση.
Το Amor Fati για ορχήστρα, γράφτηκε μετά από ανάθεση της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης για τα πενήντα χρόνια από το θάνατο του Νίκου Καζαντζάκη και είναι βασισμένο σε κρητικές κοντυλιές.
Ο Ίρβιν Γιάλομ αναφέρει στο βιβλίο του Θρησκεία και ψυχιατρική: «Εκείνοι που νιώθουν ότι έχουν ζήσει πλούσια τη ζωή τους, ότι έχουν εκπληρώσει τις δυνατότητές τους και τον προορισμό τους, βιώνουν λιγότερο πανικό μπροστά στο θάνατο. [...] Μ' αρέσει πολύ η φράση στην Αναφορά στον Γκρέκο: “Να μην αφήσω στον Χάρο τίποτα να μου πάρει – μονάχα λίγα κόκαλα.” Είναι ένας καλός οδηγός για τη ζωή μας...» Και σημειώνει ο Γιώργος Κουμεντάκης: «Οι σκέψεις αυτές του Ίρβιν Γιάλομ έγιναν η αφετηρία έμπνευσης του Amor Fati [Αγάπη για τη μοίρα], ενός αισιόδοξου έργου, ίσως του πρώτου μου με θετική παρόρμηση για τη ζωή. Προσπάθησα να δω το έργο του Νίκου Καζαντζάκη με σύγχρονη ματιά, χωρίς τη συνήθη φολκλορική διάσταση, λαθεμένη και πολύ περιοριστική για την ουσία της δημιουργίας του, το φιλοσοφικό και ιδεολογικό του περιεχόμενο.»
Τα Folk Songs –τα οποία θα ερμηνεύσει η μεσόφωνος Θεοδώρα Μπάκα– είναι από τα πλέον αγαπημένα έργα του μεγάλου Ιταλού συνθέτη Λουτσιάνο Μπέριο, στο οποίο προσεγγίζει με αναλυτικό, δεξιοτεχνικό αλλά και άμεσα κατανοητό τρόπο μουσική από ιταλικές και άλλες λαϊκές πηγές.
Η Εξαϋλωμένη Νύχτα αποτελεί ίσως το σημαντικότερο πρώιμο έργο του μεγάλου Αυστριακού συνθέτη Άρνολντ Σαίνμπεργκ. Γραμμένο σε πέντε μέρη και σε ένα ακραίο υστερορομαντικό μουσικό ύφος που ωθεί την τονική γραφή στα όριά της, το έργο βασίζεται προγραμματικά στο ομώνυμο ποίημα του Richard Dehmel. ***
Στη δεύτερη καλλιτεχνική της περίοδο, η Στέγη σκιαγραφεί το πορτραίτο του Γιώργου Κουμεντάκη, το πρόσφατο έργο του οποίου διερευνά με παραδειγματικό τρόπο τη σχέση της ελληνικής παράδοσης από τη σκοπιά ενός σύγχρονου μουσικού ιδιώματος.
Ο Γιώργος Κουμεντάκης είναι από τους πιο αναγνωρισμένους Έλληνες συνθέτες της νέας γενιάς. Το 1992 κέρδισε την υποτροφία Prix de Rome και την επόμενη χρονιά ήταν resident composer στη Γαλλική Ακαδημία της Ρώμης (Villa Medicis). Το 1994 τιμήθηκε με το βραβείο «Νίκος Καζαντζάκης». Την περίοδο 1998-2000 εργάστηκε ως composer in residence για την Clio Gould και το BT Scottish Ensemble με την ευγενική υποστήριξη του ιδρύματος Michael Marks Charitable Trust. Έργα του έχουν παρουσιαστεί σε περισσότερες από 400 συναυλίες σε αίθουσες και φεστιβάλ όλου του κόσμου, ενώ τις συνθέσεις του έχουν παρουσιάσει σημαντικά μουσικά σύνολα (από τη Συμφωνική του Πεκίνου έως τους Kronos Quartet) και έχουν διευθύνει οι κορυφαίοι Έλληνες και ξένοι αρχιμουσικοί.
Κεντρική Σκηνή Ώρα έναρξης: 20:30 Μουσική διεύθυνση: Μίλτος Λογιάδης
Robert "Bobby" McFerrin, Jr. (born March 11, 1950) is a virtuoso American vocalist and conductor. He is best known for his 1988 hit song "Don't Worry, Be Happy". He is a ten-time Grammy Award winner. He is well known for his unique vocal techniques and singing styles. As a vocalist, McFerrin often switches rapidly between modal and falsetto registers to create polyphonic effects, performing both the main melody and the accompanying parts of songs. He makes use of percussive effects created both with his mouth and by tapping on his chest. McFerrin is also capable of multiphonic singing, as observed in his song "Drive" from the 2005 DVD Live in Montreal. A notable document of McFerrin's approach to singing is his 1984 album The Voice, the first solo vocal jazz album recorded with no accompaniment or overdubbing.
Discography As leader Bobby McFerrin (1982) The Voice (1984) Spontaneous Inventions (1987) Elephant's Child (1987) Simple Pleasures (1988) Don't Worry, Be Happy (1988) How the Rhino Got His Skin/How the Camel Got His Hump (1990) Medicine Music (1990) Play, with Chick Corea, 1992 Hush, with Yo-Yo Ma, 1992 Many Faces of Bird (1991) "The Siamese Cat Song" on Simply Mad About the Mouse (1991) Sorrow Is Not Forever (1994) Paper Music (1995, Doick with the St. Paul Chamber orchestra) Bang! Zoom (1996) The Mozart Sessions, with Chick Corea, 1996 Circlesongs (1997) Mouth Music (2001) Beyond Words (2002) – featuring Chick Corea, Cyro Baptista and Richard Bona Konzert für Europa -The Schönbrunn Concert (2004) VOCAbuLarieS (2010)
As sideman Pharoah Sanders, Journey to the One, 1980 Grover Washington, Jr., The Best Is Yet to Come, 1982 Various Artists, The Young Lions, 1983 Charles Lloyd Quartet, A Night in Copenhagen, 1984 Various Artists, A Tribute to Thelonius Monk, 1984 Chico Freeman, Tangents, 1984 Michael Hedges, Watching My Life Go By, 1985 The Manhattan Transfer, Vocalese, 1985 Joe Zawinul, Di•a•lects, 1986 Weather Report, Sportin' Life, 1985 Al Jarreau, Heart’s Horizon, 1988 Quincy Jones, Back on the Block, 1989 Laurie Anderson, Strange Angels, 1989 Gal Costa, The Laziest Gal in Town, 1991 Dizzy Gillespie, "To Bird With Love", 1992 Jack DeJohnette, Extra Special Edition, 1994 Yellowjackets, Dreamland, 1995 George Martin, In My Life, 1998 – on "Come Together" with Robin Williams En Vogue, Masterpiece Theatre, 2000 Bela Fleck and the Flecktones, Little Worlds, 2003 Chick Corea, Rendezvous in New York, 2003 Wynton Marsalis, The Magic Hour, 2004 size2shoes, 2006 (free track)
Grammys 1985, Best Jazz Vocal Performance, male, "Another Night In Tunisia" with Jon Hendricks 1985, Best Vocal Arrangement for two or more voices, "Another Night In Tunisia" with Cheryl Bentyne 1986, Best Jazz Vocal Performance, male, "Round Midnight" 1987, Best Jazz Vocal Performance, male, "What Is This Thing Called Love" 1987, Best Recording for Children, "The Elephant's Child" with Jack Nicholson 1988, Song of the year, Best Pop Vocal Performance, male, Record of the year, "Don't Worry, Be Happy" 1988, Best Jazz Vocal Performance, male, "Brothers" 1992, Best Jazz Vocal Performance, "Round Midnight"
